การ mediate : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 43 / 51

ประโยค๔ - มังคลดิถีนี้เปนีแล เล่ม ๒ - หน้า ๘๕ (น้ำมะม่วง) แล้ว ยกขึ้นสู่หลังของตน นำไปสู่ที่อยู่ (ของท่าน) พระเคราะห์แสดงว่า "อาบาสกี มิใช่ดิน มิใช่มรวด มิใช่ชาณิฏิ, มิใช่พวกพ้องของท่าน, เขาทำเช่นนั้น

เนื้อหานี้กล่าวถึงการพิจารณาของพระมหาสตสเทระต่อการบรรลุพระอรหัต โดยมีการแสดงถึงการมีศีลเป็นปัจจัยสำคัญในการบรรลุธรรมและการใช้ปัญญาในการพิจารณาธรรม เพื่อให้เกิดความเข้าใจที่ถูกต้องในหลักคำสอนของพุทธศาส

ประโยคที่ ๔ - มงคลคติที่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้าที่ 105 วิถีกรรม [มุสาวาท] [๒๐๕] วิธีประโยคหรือภายประโยค อันหลักฐานประโยชน์ของผู้มุ่งกล่าวให้ลดเคลื่อนไปเป็นเบื้องหน้า ชื่อว่าสุภ ในคำเหล่านั้น คำว่า อัน

บทความนี้กล่าวถึงวิธีการพูดที่ดีและความสำคัญของการมีสติในการพูด รวมถึงการลดความไม่จริงในการใช้นามศัพท์ เพื่อประโยชน์ต่อผู้ฟัง โดยมีการอ้างอิงถึงคำสอนของพระอุปัลลิธระที่สอนให้มีความรู้ตัวก่อนและขณะพูด

ประโยค๙ - มังคลิจฉาที่นี่เป็นเปล เล่ม ๒ - หน้า. 134 บุคคลผู้มา ให้อยู่ในนรชั้วลดีเท่านั้น อนุคฤยธรรมหล่านั้น มิ กำหนด ที่สุดก็ปรากฏอยู่ อย่างนี้ ส่วนจิตมิจฉาทัฬฐ์ไม่มี กำหนด เพราะนยติมนฉาทัฬฐ์นี้ เป็น

บทความนี้เสนอการอภิปรายเกี่ยวกับความหมายของมิจฉาทัฬฐ์และวิธีที่ส่งผลต่อวิญญาณ การศึกษาแสดงให้เห็นถึงอุปสรรคในการบรรลุธรรม และความสัมพันธ์ระหว่างความรู้สึกต่อมิจฉาทัฬฐ์ในพระพุทธศาสนา โดยอ้างอิงจากคำสอน

คนที่มารดเลี้ยงมาแล้วโดยอยากอย่างนี้ ไม่ปรนิบัติการ, เขาประพฤติผิดในมารดา ย่อมเข้าถึงธรร. คนที่บิดาเลี้ยงมาแล้วโดย ยามอย่างนี้ ไม่ปรนิบัติบาท, เขาประพฤติ ผิดในบิดา ย่อมเข้าถึงธร. ข้ามเจ้าได้ฟังมา ว่า

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการปรนิบัติต่อบิดามารดาและการประพฤติตนตามธรรมที่เป็นประโยชน์ในชีวิต โดยมุ่งเน้นว่าการไม่ปรนิบัติอาจนำไปสู่ความทุกข์และปัญหาต่าง ๆ ในชีวิต ทั้งยังเสนอถึงการแสดงความรักและกา

Here is the extracted text from the image: [2] พระไพรสัตว์ทั้งหลายเข้าสุทธะครรรของพระ[ผุพธ]มาด้วย การ[นรมิต]เป็นช้าง[เผือก]พระโพธิสัตรทั้งหลายกระทำการออกจาก พระครรภ์(พระปรวั์ด่านขวา)"ของพระ[ผุพธ]มาดา

บทความนี้นำเสนอความเข้าใจเกี่ยวกับการเกิดของพระโพธิสัตรและความหมายของการปรากฏในพระครรภ์ โดยเฉพาะการที่พระโพธิสัตรไม่ติดอยู่ในความรู้สึกที่เป็นลบ และสรรพสัตว์ทุกตัวสามารถที่จะได้รับความบริสุทธิ์เมื่อพร

ประโยค ๑ - คำนี้พระบรมปภัคฐ ยกพัทธ์แปล ภาค ๕ หน้าที่ 97 การออกไป เทวาปิ แม้อ อ. เทวาและมนุษย์ ท. ปีหนูดิ ย่อมกระหยิ่ม สมุทๆธารัตน์ ต่อพระล สัมพุทธเจ้า ท. เต็ เหล่านั้น สติทิน ผูทรงมี พระสติ อิต ดั

เนื้อหาพูดถึงการบรรพชาในพระพุทธศาสนาที่เกี่ยวข้องกับการเข้าใจลักษณะของการปฏิบัติธรรม โดยมีการอธิบายถึงการกระทำที่ถูกต้องและการดำเนินชีวิตที่เหมาะสมตามคำสอนของพระพุทธเจ้าซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับการพิ

400 แท้ในวรรณสูตร โบราณ สมเด็จพระพันวัสสา ไว้ในสูตรนั้นว่า "วาสุรุ ท่านองค์รู้เองนี้ว่า ในหมู่มนุษย์ มนุษย์ผู้ใดผู้หนึ่ง ยอมอภัยโค raka กรรมเลี้ยง ชีวิต, มนุษย์นั้น เป็นชาวนา หาใช่เป็น พรามณไม่." อรรถ

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์และอธิบายความหมายของวาสุรุสูตรในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะเกี่ยวกับการให้อภัยที่มนุษย์ควรมีต่อกัน รวมถึงการรักษาศีลธรรมและการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า ตามที่พระผู้มีพระภาคตรัส โดยเฉพ

ไรในที่ไหน ๆ ได้ " ฉากวาฬ อติสมาภิ์ " จักวาลจะคับแคบเกินไป " พฤหุโลภ โอดิสนิโก " พรหมโลกจะต่ำเตี้ยเกินไป บูรณอาชาไนยผู้สมบูรณ์ด้วยปัญญา ถูกลบเลือนไปรอบงามก็ยังเต็มเมื่ ก็อาศัยในพระพุทธเจ้า ถ้าสามัญญแล

ในอดีตกาล พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นคฤหาสกที่กรุงพาราณสี ออกบวชเป็นฤาษีเพื่อต่อสู้กับความโลภ ไม่ต้องการให้ตัวเองตกอยู่ในวัฏสงสาร หนทางบวชเป็นการฝึกฝนจิตใจเพื่อหาความสงบและความจริงและนำไปสู่ชัยชนะภายใ

ประโยค 3 - อันดับธรรมะแปล - หน้าที่ 156 ขัดอ้วนอนไม่ได้ต้องรับทั้งหมด และฉันเสียที่นั่น เสร็จแล้วจึงกลับ พราหมณ์ดีใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะได้ทำบุญในยามยาก ต่อมากาละมาถึงในสกลของอุปถัมภ์ของพระเถรด้วยความ

ในเนื้อหานี้ระบุถึงการทำบุญของพราหมณ์และการบวชของเด็กชื่อดัสสะ ซึ่งมีอายุเพียง ๓ ขวบ เด็กไว้วางใจพระเถร เรียนรู้ว่าการบวชนั้นสามารถทำได้ แต่ก็มาพร้อมกับความยากลำบาก ท่านได้ให้พรแก่ชาวบ้านในขณะที่ออกบิ

ประโยค ๓ - อิ่นคราคารธรรมบทแปล - หน้าที่ ๒๕๐ [ ปัญญาภิรม ] ในครั้งพระเจ้าหมาทัดเสวยราชย์ในกรุงพาราณสี พระโภธี สัตว์ดิ้นเป็นพระราชบดสุดท้าย ได้รับคำานำของพระปัจเจกพุทธเจ้า ว่า จักได้เป็นพระราชาในเมือ

ในสมัยพระเจ้าหมาทัดเสวยราชย์ในกรุงพาราณสี พระโภธีสัตว์ดิ้นต้องการเดินทางไปเมืองดิลกัลตามคำแนะนำของพระปัจเจกพุทธเจ้า แม้จะมีอุปสรรคมากมายจากความไม่สำรวมของมหาดเล็ก แต่ด้วยการเพียรพยายาม พระราชาก็สามารถ

ประโ ค ค - พระปิยะมาปักฎก แปลภาค ๕ - หน้า ที่ ๒๒ ๕. เรื่องภิกษุไม่ฉันอมบริจาค [๕๕๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศกดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวท วัน ทรงปรารภภิ ฑูป หนึ่ง ผู้ไม่ฉันอมบริจาค ตรัสพระธรรมเทสนานี้ว

ในบริบทของพระธรรมเทศนา พระศกดาได้ตรัสเกี่ยวกับภิกษุผู้ไม่ฉันอมบริจาค โดยพระองค์ได้นำเสนอความสำคัญของการรักษาของบริจาคไม่ให้เสียหายจากสภาพอากาศและสัตว์ ซึ่งแสดงถึงความรับผิดชอบของภิกษุในสังคม ทางด้านอภ

ประโยค - พระอัครมุขปฺฏเจติญอปลแปล ภาค ๖ - หน้า 44 มาณฑกณิกหนี่ง ยิ่งของควรคืดหรือของควรบิเรณให้สำเร็จ ได้ ประโยชน์ของคนอื่น หาให้สำเร็จไม่ ส่วนสองบาทพระ กากนี้ พระผู้มีพระภาคไม่ตรัสอย่างนั้น ต

เนื้อหาเกี่ยวกับการบำเพ็ญประโยชน์ในพระพุทธศาสนา โดยเน้นความสำคัญของการทำประโยชน์ให้ผู้อื่น และการรักษาวัตถุให้บริสุทธิ์ ภิกขุถูกกระตุ้นให้เข้าใจและทำประโยชน์ของตนให้ชัดเจน รวมทั้งสอดคล้องกับแนวทางการป

Mr. Francois Bizot ภาพประกอบ www.gettyimages.com ส่วนท่าน Swearer ก็เช่นกัน ท่านเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านพระพุทธศาสนาในภาคเหนือของประเทศไทย มีความสนใจเป็นพิเศษเกี่ยวกับพิธีพฤกษาเมื่อพระพุทธรูป โดยท่าน

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของพิธีพฤกษาในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในการเรียนรู้ของท่าน Swearer ผู้เชี่ยวชาญด้านพระพุทธศาสนาในภาคเหนือของไทย ที่เน้นการทำให้พระพุทธรูปมีชีวิต วัดคำกล (ดำ) เป็นแหล่งสำคัญในนครน่

ประโยค - คำฉันพระฉันปภัทรกลายยกพ้นแปล ภาค 6 - หน้าที่ 33 เรื่องจุดฉลากอุบาสก ๘. ๒๔/๗ ตั้งแต่มุนุสา ตี สวา อา ร์ดี้ โจราภ มิ เป็นคำไป มุนุสา อ. มุนุษย์ ท. สวา เห็นแล้ว ตำ จุดฉลาก ซึ่งฉลากชื่อว่า จุด

บทความนี้พูดถึงความเข้าใจในคำว่าอุบาสกและการกระทำของบุคคล ที่มีการนำเสนอในลักษณะของการอภิปรายเกี่ยวกับการทำดีและการทำผิด ในการอธิบายลักษณะพฤติกรรมของอุบาสกที่สัมพันธ์กับมุนุสา มีการกล่าวถึงการกระทำมูล

ประโคม - พระมาลัยปฐมคำแปลภาค ๑ - หน้า 81 ๗. เรื่องพรหมคำใดคนหนึ่ง* [๑๖๐๐] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อปรัชญอยู่ในพระนครวัน ทรงปรารภพรหมคำ คนใดคนหนึ่ง ตรัสพระธรรมกถาว่า "น เตน ภิกขโล โหติ" เป็นต้

ในบทนี้ พระศาสดาได้ตรัสเกี่ยวกับพรหมคำที่ประสงค์ให้พระองค์เรียกตนว่า 'ภิกขุ' โดยอ้างอิงถึงสมณโคดมที่เรียกสาวกเป็นภิกขุ และอธิบายว่าความหมายของคำนี้คือการสมาทานธรรมะเพื่อเติบโตในจิตวิญญาณ. การมีคุณค่าท

ประโยค - พระอีบมปทุปถูกแปลง ภาค ๓ - หน้าที่ 218 อาจไปสู่สถานที่ไม่เคยไปได้; เพราะฉะนั้น เธองฝึกตนเท่านั้น, เธอ จะต้องการอะไรด้วยการฝึกสัตว์พาหนะเหล่านั้น" และบรรลุพระคาถา นี่ว่า :- "กุญแจพิสูจน์ไปสู่ท

เนื้อหาเกี่ยวกับการฝึกตนเพื่อเข้าถึงพระนิพพาน ผ่านแนวคิดว่าการฝึกตนเป็นกุญแจสำคัญในการไปถึงจุดหมายที่ไม่เคยไปมาก่อน โดยมีการเปรียบเทียบกับผู้ที่ฝึกตนจนบรรลุอริยผล ชี้ให้เห็นว่าความพยายามในการฝึกสัตว์พ

ประโยค - พระรัฐม์ภัทรบัณฑิตฉบับแปล ภาค ๘ หน้าที่ ๑๐๐ พระสูตรหมดด้วยกัน ๑๖ สูตร โดยท่านองสรภัญญะที่จัดเป็นอุบัฏภ์-วัดก็แหละ ครั้งนั้น พระผู้พะภาค เมื่อจะทรงอธิษฐานเป็นพิเศษ จึงได้รับทาสบาระกัณฑ์ในเวลา

เนื้อหานี้กล่าวถึงการสั่งสอนพระสูตรต่าง ๆ ที่มีการสาธุการในสังคมพระพุทธศาสนา เรื่องราวเกี่ยวกับเทพและมหาอุบาสิกา ตลอดจนการกระทำของพระเณรที่มีความสำคัญและส่งผลให้เกิดการให้สาธุการในอารมณ์ร่วมของผู้มาฟั

ประโยค- คำบูชาพระมาปฏิฐิถวายภาค ๕ หน้า 65 ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ปูรโต ข้างหน้า มม ของเรา ออกสี่ ได้กระ ทำแล้ว อยู่อยู่ กามึง ซึ่งกรรมอั้นไม่สมควรแล้ว หิ เพราะว่า ( ปุกโฉะ ) อ. บุคล สมโณ นาม ชื่อว่า เป

คำบูชาพระมาที่ปฏิฐิถวายในภาคที่ ๕ เน้นความสำคัญของการทำบุญและการปฏิบัติธรรม เพื่อสืบสานหลักธรรมและความเชื่อในการปฏิบัติ ยกตัวอย่างคำคาถาที่เกียวข้องและอธิบายถึงความเชื่อที่สืบต่อกันมา การบูชาและสัญลัก

ประโยค- คำชี้พระปฐมปฏิทิน ยกพิพัทแปล ภาค ๕ หน้า 66 วา อ. ความเพียรด้วยการนั่งกระหยั่งดีดี มุจิ ยัง สัตว์ผู้มีอันจะพิฆาตเป็นสภาพ อวิฑูณางกุง ผู้มี ความสงบอันยังไม่บ่มพ้นแล้ว โศเนษฑ ย่อม ให้หมดจด น า มา

เนื้อหาบทนี้อธิบายถึงการมุ่งมั่นความเพียรในการนั่ง โดยมีรายละเอียดเกี่ยวกับการนอนบนภาคพื้น และลักษณะของการใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยความสงบและการแสวงหาความรู้ในจิตใจ เพื่อเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการพัฒนาตนใ

ประโยค- กัณฑ์พระมาลัยทิพย์ฉบับ ยกพิมพ์แปล ภาค ๕ หน้า 84 อินตรานแล้ว (อุตตโน) นิวาสนปลูกแล้ว ณ บัลลังก์แห่งพระองค์ ประทับนั่งแล้ว ชฎา ประทับยืนอยู่แล้ว สินิทุมพธู นบนออแห่ง ภูชาชื่อว่าสิเนรุ วิสสุทธิ์

เนื้อหาเกี่ยวกับกัณฑ์พระมาลัยทิพย์ที่อธิบายถึงการทรงดำรงอยู่ ณ บัลลังก์แห่งพระองค์ และการติดต่อเข้ามายังสำนักงานของพระองค์ โดยมีการเน้นถึงธรรมะและการใช้ชีวิตในทางที่ถูกต้อง. นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงก